Anders

"We gaan het anders doen." Het is een kreet die ik de laatst tijd vaker hoor. We gaan het anders doen. Wat er precies anders gedaan moet worden en waarom weet niemand, laat staan hoe anders het precies moet; we weten alleen dat het anders moet. Het is zo'n typische vage herfstkreet die vooral geroepen wordt als het weer omslaat en we het allemaal even niet zo goed weten. Dan moet het roer om omdat het allemaal niet zo leuk meer is. Dan gaan we wroeten in de vriendenkring om te kijken of de vriendschappen nog wel erg zinnig zijn en schrappen waar we toch niets aan hebben, omdat het anders moet. We nemen er een hobby bij, of liever, een hobby die we al tijden niet meer actief hebben beoefend. We gaan, omdat dat er nu eenmaal bijhoort, beseffen dat we ons leven hebben weggegooid en dat het nu wel genoeg is geweest. Het is een soort jaarlijks terugkerende midlife crisis.
Zelf ben ik tot de realisatie gekomen dat ik, naast alle Facebooks, Myspaces, Twitters (ja, toch) en meer, ook nog een blog heb wat ik gruwelijk verwaarloosd heb. Dat gaan we ook maar eens anders doen.