En anders hebben we het gedaan, het afgelopen half jaar. We hebben ons met de belangrijke en onbelangrijke zaken bemoeid op Twitter, Facebook, Livejournals en fora, we zijn van baan gewisseld en bijna nog een keer, en aan het einde van de dag zijn we in principe nog steeds geen steek verder. Er is verliefd, bemind en verloren en hoewel het tijdens de donkerste dagen van al het drama wel zo scheen is de zon er niet minder om gaan schijnen. Dat laatste is een fijn pluspunt aangezien de zomer voor de deur staat, en daarbij het nodige terras- en festivalbezoek. En daarom gaan we het nog maar eens een keer anders doen, maar nu goed, zoals je dat hoort te zeggen op een weinig tot niet bezocht blog vol interpunctuele missers en grammaticale blunders, al dan niet van jewelste. Het mag wolliger en misschien moet het nog wel, en omdat het internet daar al genoeg toevluchtsoorden voor heeft is er vast nog wel ruimte voor nog een wollige blogger extra, te meer daar er sinds kort contact is met een lieftallige herderin met een kudde van 250. Eentje meer of minder maakt dan ook niet meer uit.
Een hernieuwd welkom.
1 opmerking:
Wat een kankerblog ralf. Wees eens wat minder verzuurd.
Een reactie posten