IJsvrij

Het is koud buiten. Jarenlang hebben we met zijn allen zitten zeveren over het gebrek aan echte winters. "Vroeger toen ik nog jong was werd er ieder jaar een elfstedentocht gereden." "Ja, vroeger." Nu hebben we al een aantal dagen echt winter en is het gewoon koud. De Nederlander is geboren om te klagen en het lijkt af en toe het enige waar we ook echt goed in zijn. Dat, en waterwerken.
Al een aantal uren op de radio, ieder half en ieder heel uur, klinkt het nieuws dat scholen niet meer aan ijsvrij doen. Scholen doen ook niet meer aan de vakken Schrijven en, zo lijkt het, Nederlands, dus op zich verbaast het me niet, maar toen ik ben gaan graven in mijn geheugen kwam ik tot de ontdekking dat ik in mijn jeugd nooit ijsvrij heb gehad. Zielig, of niet?
Ik moet in alle eerlijkheid ook bekennen dat ik niet weet wat ijsvrij is. Sluiten dan de scholen omdat er ijs ligt? Of gewoon omdat het koud is? Het kan niet zijn dat de schooldeuren niet kunnen openen omdat er een pak sneeuw voor ligt; het is hier immers geen Siberië, hoewel sommigen ons anders willen doen geloven. Is ook logisch, anders heette het wel sneeuwvrij. En waarom is er geen regenvrij, warmvrij of onweervrij?
Een voorstander van de 24-uurs economie ben ik nooit geweest, en hoewel ik streng ongelovig ben, ben ik zelfs van mening dat zondag een rustdag is en de supermarkten die dag best dicht kunnen blijven. Vroeger had je zondag namelijk ook gewoon dicht en we hebben dat bij mijn weten ook allemaal overleefd. Maar een beetje Nederlander gaat naar mijn mening gewoon in weer en wind naar school of werk, buitenwerkzaamheden in de bouw of aan de weg wellicht gedeeltelijk uitgezonderd. Zonder zeuren. Wordt een mens hard van.

Voorspelling voor volgende week: ik ga het hebben over de dan heersende griepepidemie, let op mijn woorden.